Godność człowieka

   Dzisiaj w Kościele wiele mówi się o godności człowieka. Syntetycznie możemy powiedzieć: godność człowieka ma swoje źródło w pochodzeniu od Boga, w podobieństwie do Boga, w fakcie Wcielenia i Odkupienia przez Chrystusa oraz w powołaniu człowieka do chwały wiecznej.

   Tych, którzy są alergicznie uprzedzeni do określenia „godność” - a są tacy :) - życzliwie zachęcam do lektury i rozważenia trzech tekstów: najpierw starożytnego nauczania św. Leona Wielkiego, papieża, następnie fragmentu adhortacji o powołaniu i misji ludzi świeckich w Kościele i w świecie. Zakończę Słowem Bożym - wspaniałym tekstem modlitewnym, stosownym nie tylko na wakacyjne dni…

   * Już w V wieku św. Leon Wielki pisał: "Agnósce, o christiáne, dignitátem tuam, et, divínæ consors factus natúræ, noli in véterem vilitátem degéneri conversatióne redíre.”

   „Poznaj swoją godność, chrześcijaninie! Stałeś się uczestnikiem Boskiej natury, porzuć więc wyrodne obyczaje dawnego upodlenia i już do nich nie powracaj. Pomnij, jakiej to Glowy i jakiego Ciała jesteś członkiem. Pamiętaj, że zostałeś wydarty mocom ciemności i przeniesiony do światła i Królestwa Bożego.

   Przez chrzest stałeś się przybytkiem Ducha Świętego, nie wypędzaj Go więc z twego serca przez niegodne życie, nie oddawaj się ponownie w niewolę szatana, bo twoją ceną jest Krew Chrystusa.” (Św. Leon Wielki, Kazanie I o Narodzeniu Pańskim).

   * Jan Paweł II naucza: „Godność świeckich katolików ukazuje się nam w pełni, gdy rozważamy pierwsze i podstawowe powołanie, które Ojciec w Jezusie Chrystusie i przez Ducha Świętego kieruje do każdego z nich, powołanie do świętości, czyli do doskonałości w miłości. Święty jest najwspanialszym świadectwem godności otrzymanej przez ucznia Chrystusa.” (Christifideles laici, 16).

   * Podziękujmy Panu Bogu za piękno stworzenia i za człowieka, który jest szczególnym przedmiotem Bożej uwagi i troski:

  

„O Panie, nasz Boże,

jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!

Tyś swój majestat wyniósł nad niebiosa.

Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę,

na przekór Twym przeciwnikom,

aby poskromić nieprzyjaciela i wroga.

Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców,

księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:

czym jest człowiek, że o nim pamiętasz,

i czym - syn człowieczy, że się nim zajmujesz?

Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich,

chwałą i czcią go uwieńczyłeś.

Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich;

złożyłeś wszystko pod jego stopy:

owce i bydło wszelakie,

a nadto i polne stada,

ptactwo powietrzne oraz ryby morskie,

wszystko, co szlaki mórz przemierza.

O Panie, nasz Panie,

jak przedziwne Twe imię po wszystkiej ziemi!”

(Ps 8)

   * * * 

   W ramach stopniowego rozbudowywania mojej strony dzisiaj zainaugurowałem działy: Edukacja i Polonia. Zapraszam.