Po Soborze Watykańskim II Pan Bóg nie zmienił poglądów.

Zapraszam na mój nowy blog:

poniedziałek, 30 kwietnia 2012

Pierwszomajowa modlitwa za Polskę



De oratione numquam satis.
O modlitwie nigdy dosyć.
„orate pro invicem”
„módlcie się jeden za drugiego”
  (Jk 5, 16).

   Znane jest zwycięstwo – modlitewne i pokojowe – jakie miało miejsce na Filipinach – przeczytajmy tutaj.
   Teraz Filipińczycy odmawiają codziennie milion różańców w intencji pokoju na świecie. W ciągu ponad 200 dni modlitwą objęte są wszystkie kraje. Różańcowa krucjata za świat rozpoczęła się 10 października 2011 r., a zakończy 30 maja 2012 r..
   Za Polskę będą się modlić 1 maja 2012 r..
   Dołączmy wszyscy, którzy pragniemy duchowej odnowy naszej Ojczyzny!
   1 maja 2012 r. o godz. 12.00 zbierzmy się w naszych kościołach, kaplicach czy kapliczkach przydrożnych, przy Krzyżach, figurkach lub innych miejscach publicznych i odmówmy razem modlitwę Królowo Nieba… oraz Różaniec (Tajemnice Bolesne) w intencji uświęcenia naszych Rodaków i o pokój na świecie.

„Omnia, quaecumque orantes petitis,
  credite quia iam accepistis, et erunt vobis”.
„Wszystko, o co w modlitwie prosicie,
  stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie”
   (Mk 11, 24).

   * * *

Msza Święta, 27.04.2012, Jasna Góra:
   Za śp. Szarlotę i Jerzego Daniel (intencja zamówiona przez p. Cecylię z Niemiec).
  

sobota, 28 kwietnia 2012

Pasterz ukierunkowany



„Si circumcidamini,
  Christus vobis nihil proderit”.
„Jeżeli poddacie się obrzezaniu,
  Chrystus wam się na nic nie przyda” (Ga 5, 2).

   Jeśli pasterz prowadzi owce do Chrystusa i do synagogi,
wyprowadza je na rozdroża.
   Jeśli pasterz prowadzi owce do synagogi,
wyprowadza je na bezdroża.
   Jeśli pasterz prowadzi owce do Chrystusa,
wyprowadza je na drogę.

Ego sum via et veritas et vita;
  nemo venit ad Patrem nisi per me”.
„Ja jestem drogą i prawdą, i życiem.
  Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej
  jak tylko przeze Mnie” (J 14, 6).
   

środa, 25 kwietnia 2012

Gratulacje – dzisiaj potrójne!



   Szlachetny zwyczaj: poranna Rezurekcja. W Polsce w niejednej parafii ten zwyczaj zachowano – także w tym roku. Piękne to, szlachetne i logiczne: w dzień Zmartwychwstania najpierw Rezurekcja – poranna Msza Święta, procesja rezurekcyjna, potem rodzinne śniadanie.
   Gratuluję Kapłanom, którzy zachowują szlachetny zwyczaj porannej Rezurekcji.

   Stowarzyszenie Wydawców Katolickich przyznało główną nagrodę Feniks 2012 w kategorii „Multimedia” reżyserowi Grzegorzowi Braunowi za film „Eugenika. W imię postępu”, wydany na DVD przez Dom Wydawniczy Rafael. Nagrody przyznawane niekoniecznie odzwierciedlają wysoką jakość produkcji. W tym przypadku jednak trzeba stwierdzić po prostu: nagroda adekwatna. Problem cywilizacyjny. Problem nieodzowności aplikowania norm moralności do tego, co technicznie możliwe. Przestroga poważna i nauka odpowiedzialna. Film obowiązkowy dla każdego!
   Gratuluję Autorowi filmu.

   Dobrą wiadomość podała dzisiaj pewna agencja informacyjna. Napisano, że młodzi Amerykanie, którzy zaludniają powoli tamtejsze wyższe seminaria duchowne, „mają bardzo wyraźną, konserwatywną fizjonomię. Do seminarium przyszli z różańcem w ręku i prosto z kaplicy adoracyjnej. Do regularnego praktykowania tych dwóch pobożności przed rozpoczęciem formacji do kapłaństwa przyznaje się odpowiednio 70 i 65 proc. kleryków”.
   Gratuluję klerykom, którzy odkrywają dar powołania z Różańcem w ręku i na kolanach przed Panem Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie.

   A tym wszystkim, którym dzisiaj gratuluję, życzę wytrwania na drodze realizacji dobra i pomnażania dobra – według niezrównanego, dobroczynnego zamysłu Bożego. Amen.
  

poniedziałek, 23 kwietnia 2012

O królewskim geście klękania przed Panem Bogiem



Dedykuję tym, którzy nie utracili wiary w Bóstwo Chrystusa.
Dedykuję tym, którzy klękają przed naszym Panem Jezusem Chrystusem utajonym w Najświętszym Sakramencie.

   To, co poniżej napisano, odnosi się do tych, którzy z racji różnych nie chcą – a mogą – klękać przed Panem Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie.
   To, co poniżej napisano, nie odnosi się do tych, którzy z poważnych racji zdrowotnych nie mogą – choć chcą – klękać przed Panem Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie.

   „Non potestis Deo servire et mammonae”.
   „Nie możecie służyć Bogu i mamonie” (Mt 6, 24).
   „ut in nomine Iesu omne genu flectatur
     caelestium et terrestrium et infernorum”
   „aby na imię Jezusa
    zgięło się każde kolano 
    istot niebieskich i ziemskich i podziemnych” (Flp 2, 10).
  „Istnieją wpływowe środowiska, które próbują wyperswadować nam postawę klęczącą” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).
   „Niezdolność klęczenia okazuje się (…) istotą elementu diabolicznego” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).

   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nie chcą.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nie mają wiary.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nastała taka moda.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo tu i ówdzie tak czyni większość.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo jest im trudno to uczynić – choć mogą.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo ulegli demonowi pośpiechu szalejącemu w niejednym kościele i kaplicy, szczególnie podczas rozdawania Komunii Świętej.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo ulegli poduszczeniom Złego.
   Niektórzy nie zginają kolan przed Chrystusem, bo…

   Wyobraźmy sobie taką oto sytuację. Ktoś przychodzi do naszego domu i chce nam zrobić prezent niecodzienny: chce nam ofiarować 50 tysięcy euro! Przychodzi więc ten ktoś i rozrzuca nam po mieszkaniu banknoty – 50 tysięcy euro. Czy nie pochylilibyśmy się na kolana, aby zebrać z podłogi te banknoty, co do jednego? Klękalibyśmy przed mamoną! Nasze kolana by to zniosły!
   Stawiamy zatem pytanie najpoważniejsze z możliwych:
   Co jest dla nas ważniejsze?
   Pan Jezus czy 50 tysięcy euro?
   Pan Bóg czy mamona?
   Przed kim zginamy kolana?
   Przed kim nie zginamy kolan?
   Przed czym zginamy kolana?
   Przed czym nie zginamy kolan?

   Ludzie zniewoleni przez zło mają niesłychane trudności, aby uklęknąć przed Panem Bogiem.
   Ludzie wolni duchowo chętnie klękają przed Panem Bogiem – królewski gest!

   Nasz powszechnie bojkotowany papież Benedykt XVI pisał przed laty: „Upadnięcie na kolana w wierze jest prawidłowym i płynącym z wnętrza, koniecznym gestem. Kto uczy się wierzyć, ten uczy się także klękać, a wiara lub liturgia, które zarzuciłyby modlitewne klęczenie, byłyby wewnętrznie skażone. Tam, gdzie owa postawa zanikła, tam ponownie trzeba nauczyć się klękać, abyśmy modląc się, pozostawali we wspólnocie Apostołów i męczenników, we wspólnocie całego kosmosu, w jedności z samym Jezusem Chrystusem” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).

   „Nie ma niebezpieczeństwa przesady w trosce o tę tajemnicę, gdyż «w tym Sakramencie zawiera się cała tajemnica naszego zbawienia»” (Bł. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 61).

   „Populi autem videntes et non intellegentes
    nec ponentes in praecordiis talia”
   „A ludzie patrzyli i nie pojmowali,
    ani sobie tego nie wzięli do serca” (Mdr 4, 14).
   „Propheta quoque et sacerdos
    abierunt per terram nescientes”
   „Nawet prorok i kapłan
    błądzą po kraju nic nie rozumiejąc” (Jr 14, 18).
   „Domine exercituum, usquequo?”
   „Panie Zastępów, czy długo jeszcze?” (Za 1, 12).
  

niedziela, 22 kwietnia 2012

Zaszczytna obrona prawdy



   „I choćby wszyscy monarchowie świata połączyli się przeciwko nam i przeciwko Kościołowi rzymskiemu, to uważalibyśmy ich za nic, skoro mamy prawdę po naszej stronie i występujemy w jej obronie. Wówczas tylko mielibyśmy powód do trwogi, gdyby nam przyszło walczyć wbrew prawdzie i sprawiedliwości”.
   (Papież Bonifacy VIII, Przemówienie do kardynałów)

   * * *

Msza Święta:
   10.04.2012, Wrocław, Archikatedra: Za Ofiary Tragedii pod Smoleńskiem.
   11.04.2012, Wrocław: W intencji Marii G..
   12.04.2012, Wrocław: Za zmarłych z rodziny Darżynkiewiczów.
  13.04.2012, Jasna Góra: W intencji Zbigniewa D. i jego Rodziny – o błogosławieństwo Boże, światło Ducha Świętego i zdrowie.
   14.04.2012, Jasna Góra: W intencji Marii Dz..
  

sobota, 21 kwietnia 2012

Nieprzypadkowe przypadki…



   „Non enim possumus aliquid adversus veritatem,
    sed pro veritate”.
   „Nie możemy niczego dokonać przeciwko prawdzie,
    lecz wszystko dla prawdy” (2 Kor 13, 8).

   Pan Jezus zlecił św. Piotrowi misję umacniania braci w wierze. Chodzi o oczywiście o wiarę w Boga. „Et tu, aliquando conversus, confirma fratres tuos”. „Ty zaś nawróciwszy się, utwierdzaj twoich braci” (Łk 22, 32). Chodzi o istotną rolę, jaką mają do spełnienia także wszyscy prawowici następcy św. Piotra: umacnianie braci w wierze w Boga.
   A tymczasem… Pewna agencja informacyjna, która z racji swojej funkcji powinna szczególnie dbać o właściwe przedstawianie roli następców św. Piotra, doniosła, że z okazji siódmej rocznicy swojego pontyfikatu Benedykt XVI otrzymał od pewnej pani polityk (dodajmy: o pomylonych poglądach dotyczących istotnych kwestii moralnych) telegram, w którym taż pani podkreśliła m. in. „niestrudzone wysiłki Papieża, by ludzie różnych przekonań zjednoczyli się we wspólnej wierze w człowieczeństwo i pokój”.
   Czy można bardziej oddalić się od Chrystusowego pojmowania misji następcy św. Piotra?
   Jakaś nowa religia: wiara w człowieczeństwo i pokój.
   Czy ta pewna pani polityk (dodajmy: o pomylonych poglądach dotyczących istotnych kwestii moralnych) nie jest zorientowana co do istotnych zadań następców św. Piotra?
   Po co agencja informacyjna, która z racji swojej funkcji powinna szczególnie dbać o właściwe przedstawianie roli następców św. Piotra, nagłaśnia takie telegramy?

   „Non enim dedit nobis Deus Spiritum timoris
    sed virtutis et dilectionis et sobrietatis”.
   „Nie dał nam Bóg ducha bojaźni,
    ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2 Tm 1, 7).
  

piątek, 20 kwietnia 2012

Boskość Jezusa jasno stwierdzona oraz dwa zasadne pytania…



Pan Bóg mówi prawdę:

Et omnis spiritus,
qui non confitetur Iesum, ex Deo non est;
et hoc est antichristi, quod audistis quoniam venit,
et nunc iam in mundo est”.
„Każdy zaś duch,
który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga;
i to jest duch Antychrysta,
który – jak słyszeliście – nadchodzi
i już teraz przebywa na świecie” (1 J 4, 3).

Quis est mendax,
nisi is qui negat quoniam Iesus est Christus?
Hic est antichristus, qui negat Patrem et Filium.
Omnis, qui negat Filium, nec Patrem habet;
qui confitetur Filium, et Patrem habet”.
„Któż zaś jest kłamcą, jeśli nie ten,
kto zaprzecza, że Jezus jest Mesjaszem?
Ten właśnie jest Antychrystem,
który nie uznaje Ojca i Syna.
Każdy, kto nie uznaje Syna,
nie ma też i Ojca,
kto zaś uznaje Syna, ten ma i Ojca” (1 J 2, 22-23).

Et non est in alio aliquo salus, nec enim nomen aliud est sub caelo datum hominibus, in quo oporteat nos salvos fieri”.
„I nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4, 12).

Ego sum via et veritas et vita; nemo venit ad Patrem nisi per me. Si cognovissetis me, et Patrem meum utique cognovissetis”.
„Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca” (J 14, 6-7).

Ego et Pater unum sumus”.
„Ja i Ojciec jedno jesteśmy” (J 10, 30).

si enim non credideritis quia ego sum, moriemini in peccatis vestris”.
„Tak, jeżeli nie uwierzycie, że JA JESTEM, pomrzecie w grzechach swoich” (J 8, 24).

Człowiek rozumny zatem pyta:

Czego katolik szuka w synagodze?
Czego katolik szuka w innych religiach?
  

czwartek, 19 kwietnia 2012

W jedności z naszym Ojcem Świętym Benedyktem XVI (4)


   Repetitio est mater studiorum.

   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie słów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie decyzji Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie czynów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.

   Liturgia jest centrum życia Kościoła, źródłem i szczytem, i najważniejszym miejscem naszego spotkania z Bogiem zbawiającym nas przez Krzyż – fons et culmen!
   W dniu, w którym przypada siódma rocznica wyboru Kard. Josepha Ratzingera na Stolicę Piotrową, warto i trzeba przypomnieć dwa ważne znaki, jakie nasz Papież Benedykt XVI daje dzisiaj Kościołowi. Są to znaki związane z najświętszą aktywnością Kościoła – ze świętą liturgią. Są to znaki zakorzenione w Tradycji. Te znaki to:

   1. Krzyż postawiony w centrum – na środku ołtarza – pasyjką w stronę kapłana.
   2. Komunia Święta przyjmowana przez wiernych na klęcząco.
Sanctus

   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli lekceważyłoby się te dwa ważne znaki?
   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli zbywałoby się milczeniem te dwa ważne znaki?
   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli bojkotowałoby się te dwa ważne znaki?

   „Papieskie liturgie rzeczywiście zawsze były i nadal są wzorcowe dla całego świata katolickiego”. Przypomniał o tym Prefekt Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Kard. Antonio Cañizares Llovera w wywiadzie dla miesięcznika 30giorni, w lutym 2009 roku. Nie będzie błędem stwierdzenie, że ta zasada ma tym większą moc wiążącą, im bardziej papieskie celebracje zakorzenione są w Tradycji. Krzyż w centrum ołtarza i Komunia Święta w postawie klęczącej to zwyczaje zakorzenione w Tradycji.
   Więc jeszcze postawmy pytania poważne – niepokojąco aktualne (!):

   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli nie naśladowałoby się tych dwóch ważnych znaków?
   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli w dalszym ciągu wyrzucałoby się Krzyż z centrum ołtarza i niszczono katolicki zwyczaj klękania przy przyjmowaniu Komunii Świętej?
   Jaki mógłby być dyskurs o jedności z papieżem Benedyktem XVI, jeśli dyscyplinowałoby się i dyskryminowało kapłanów, którzy naśladują Papieża w sposobie celebrowania i w aranżacji ołtarza?

   „A ludzie patrzyli i nie pojmowali,
     ani sobie tego nie wzięli do serca” (Mdr 4, 14).
   „Nawet prorok i kapłan
     błądzą po kraju nic nie rozumiejąc” (Jr 14, 18).
   „Panie Zastępów, czy długo jeszcze?” (Za 1, 12).
   

środa, 18 kwietnia 2012

W jedności z naszym Ojcem Świętym Benedyktem XVI (3)


   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie słów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie decyzji Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie czynów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.

   W tygodniu, w którym przypadają urodziny naszego Papieża Benedykta XVI oraz siódma rocznica Jego wyboru na Stolicę Piotrową, warto i trzeba przypomnieć dwa ważne papieskie dokumenty – obydwa podpisane 7 lipca 2007 roku. Ocalają one najdoskonalszy akt kultu, jakim jest Msza Święta Trydencka.

   Te dokumenty to:

  1. List Apostolski Motu Proprio Benedykta XVI Summorum Pontificum
      – TEKST.

   2. List Jego Świątobliwości Benedykta XVI do Biskupów z okazji publikacji Listu Apostolskiego Motu Proprio Summorum Pontificum traktującego o celebracji Liturgii Rzymskiej ustanowionej przed reformą roku 1970
      – TEKST.

   W tymże liście do biskupów nasz Ojciec Święty Benedykt XVI napisał słowa, które stawiają tamę destrukcyjnemu wrzeniu rewolucyjnemu i niszczeniu skarbów Tradycji:

   „To, co przez poprzednie pokolenia było święte, również dla nas pozostaje święte i wielkie, i nie może być nagle całkowicie zabronione albo potraktowane jako szkodliwe”.

   Dwa ważne dokumenty. Lektura obowiązkowa dla każdego, kto przynależność do Kościoła traktuje poważnie.
   Przeczytajmy!
  

wtorek, 17 kwietnia 2012

W jedności z naszym Ojcem Świętym Benedyktem XVI (2)


   Jesteśmy w tygodniu, w którym przypadają urodziny naszego Papieża Benedykta XVI oraz siódma rocznica Jego wyboru na Stolicę Piotrową. W związku z tymi okolicznościami wskazuję na treści, które są związane z osobą naszego Papieża, Jego nauczaniem oraz celebracjami papieskimi.
   Dzisiaj tylko zwięzłe przypomnienie. W alfabetycznie uporządkowanym sektorze tematycznym (po lewej stronie, pod flagą) znajdziemy m. in. działy:

   Benedykt XVI
   Kierunek modlitwy liturgicznej!
   Klękajmy!
   Komunia na rękę – NIE!
   Krzyż w centrum ołtarza!

   W tych działach znajdziemy wiele linków do treści autorstwa Benedykta XVI bądź bliskich Jego współpracowników. Tematy ważne!  
  

poniedziałek, 16 kwietnia 2012

W jedności z naszym Ojcem Świętym Benedyktem XVI (1)


   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie słów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie decyzji Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.
   Zaszczytnym obowiązkiem jest nagłaśnianie czynów Ojca Świętego zakorzenionych w Tradycji.

   Nasz Ojciec Święty Benedykt XVI obchodzi dzisiaj swoje urodziny. A za kilka dni, 19 kwietnia, świętować będziemy siódmą rocznicę wyboru Kardynała Josepha Ratzingera na Stolicę Piotrową.

   Słowa, decyzje i czyny naszego Ojca Świętego Benedykta XVI zakorzenione w Tradycji. Budzą one krytykę, są bojkotowane i przemilczane. Krytyka, bojkot i przemilczanie ze strony środowisk lewoskrętnych nie budzą zdziwienia. Krytyka, bojkot i przemilczanie wewnątrz Kościoła – także w Polsce – budzą niepokój i prowokują do postawienia pytań najpoważniejszych.

   W ramach mojej skromnej posługi kapłana rzymskokatolickiego chcę – dzisiaj i w najbliższych dniach – wskazać pewne treści, które sytuują się w zaszczytnym nurcie jedności ze słowami, decyzjami i czynami naszego Ojca Świętego Benedykta XVI zakorzenionymi w Tradycji.

   Dzisiaj zachęcam do wysłuchania kazania, jakie wygłosiłem dnia 24 sierpnia 2011 roku, ze szczytu Jasnogórskiego.
   Kazanie zatytułowane
   Polsko, idź naprzód w jedności z Papieżem!
   Polsko, przyjmij Chrystusowy Krzyż!
   Polsko, klęknij przed Bogiem!
   Kazanie jest wezwaniem do wprowadzenia w praktykę w naszej Ojczyźnie trzech wyraźnych – powszechnie bojkotowanych – zakorzenionych w Tradycji znaków, jakie daje Kościołowi nasz Ojciec Święty Benedykt XVI:
   1. Szeroki dostęp do najdoskonalszego aktu kultu, jakim jest Msza Święta Trydencka.
   2. Krzyż postawiony w centrum ołtarza, pasyjką w stronę kapłana.
   3. Komunia Święta w postawie klęczącej.

   Nagranie kazania: audio.

   Tekst w książce W blasku Jasnej Góry.
   Książkę można nabyć w księgarniach (zob. dział wstępny bloga, powyżej).

   Pomijam autora kazania. Warto jednak zwrócić uwagę na wymowę faktów: te słowa padły ze szczytu jasnogórskiego, w duchowej Stolicy Polski, przed uroczystością Częstochowskiej Pani, naszej Królowej! Sapienti sat!