poniedziałek, 23 kwietnia 2012
O królewskim geście klękania przed Panem Bogiem
Dedykuję
tym, którzy nie utracili wiary w Bóstwo Chrystusa.
Dedykuję
tym, którzy klękają przed naszym Panem Jezusem Chrystusem utajonym w
Najświętszym Sakramencie.
To,
co poniżej napisano, odnosi się do tych, którzy z racji różnych nie chcą – a
mogą – klękać przed Panem Jezusem utajonym w Najświętszym Sakramencie.
To,
co poniżej napisano, nie odnosi się do tych, którzy z poważnych racji
zdrowotnych nie mogą – choć chcą – klękać przed Panem Jezusem utajonym w
Najświętszym Sakramencie.
„Non potestis Deo servire et mammonae”.
„Nie
możecie służyć Bogu i mamonie” (Mt 6,
24).
„ut in nomine Iesu omne genu flectatur
caelestium et
terrestrium et infernorum”
„aby
na imię Jezusa
zgięło
się każde kolano
istot
niebieskich i ziemskich i podziemnych” (Flp
2, 10).
„Istnieją
wpływowe środowiska, które próbują wyperswadować nam postawę klęczącą” (Kard.
J. Ratzinger, Duch liturgii).
„Niezdolność
klęczenia okazuje się (…) istotą elementu diabolicznego” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nie chcą.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nie mają wiary.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo nastała taka moda.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo tu i ówdzie tak czyni większość.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo jest im trudno to uczynić – choć mogą.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo ulegli demonowi pośpiechu szalejącemu w
niejednym kościele i kaplicy, szczególnie podczas rozdawania Komunii Świętej.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo ulegli poduszczeniom Złego.
Niektórzy
nie zginają kolan przed Chrystusem, bo…
Wyobraźmy
sobie taką oto sytuację. Ktoś przychodzi do naszego domu i chce nam zrobić
prezent niecodzienny: chce nam ofiarować 50 tysięcy euro! Przychodzi więc ten
ktoś i rozrzuca nam po mieszkaniu banknoty – 50 tysięcy euro. Czy nie
pochylilibyśmy się na kolana, aby zebrać z podłogi te banknoty, co do jednego?
Klękalibyśmy przed mamoną! Nasze kolana by to zniosły!
Stawiamy
zatem pytanie najpoważniejsze z możliwych:
Co
jest dla nas ważniejsze?
Pan
Jezus czy 50 tysięcy euro?
Pan
Bóg czy mamona?
Przed
kim zginamy kolana?
Przed
kim nie zginamy kolan?
Przed
czym zginamy kolana?
Przed
czym nie zginamy kolan?
Ludzie
zniewoleni przez zło mają niesłychane trudności, aby uklęknąć przed Panem Bogiem.
Ludzie
wolni duchowo chętnie klękają przed Panem Bogiem – królewski gest!
Nasz
powszechnie bojkotowany papież Benedykt XVI pisał przed laty: „Upadnięcie na
kolana w wierze jest prawidłowym i płynącym z wnętrza, koniecznym gestem. Kto
uczy się wierzyć, ten uczy się także klękać, a wiara lub liturgia, które
zarzuciłyby modlitewne klęczenie, byłyby wewnętrznie skażone. Tam, gdzie owa
postawa zanikła, tam ponownie trzeba nauczyć się klękać, abyśmy modląc się,
pozostawali we wspólnocie Apostołów i męczenników, we wspólnocie całego
kosmosu, w jedności z samym Jezusem Chrystusem” (Kard. J. Ratzinger, Duch liturgii).
„Nie
ma niebezpieczeństwa przesady w trosce o tę tajemnicę, gdyż «w tym Sakramencie
zawiera się cała tajemnica naszego zbawienia»” (Bł. Jan Paweł II, Ecclesia de Eucharistia, 61).
„Populi autem videntes et non intellegentes
nec ponentes in praecordiis talia”
„A
ludzie patrzyli i nie pojmowali,
ani
sobie tego nie wzięli do serca” (Mdr
4, 14).
„Propheta quoque et sacerdos
abierunt per terram nescientes”
„Nawet
prorok i kapłan
błądzą
po kraju nic nie rozumiejąc” (Jr 14,
18).
„Domine
exercituum, usquequo?”
„Panie
Zastępów, czy długo jeszcze?” (Za 1,
12).
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Deo gratias za wpis.
OdpowiedzUsuńNie wiem czy ksiądz już cytował tą wypowiedź papieża Benedykta XVI na temat postawy klęczącej. Jest dość istotna, gdyż udowadnia wbrew niektórym fałszywym opinią, że postawa klęcząca była obecna w Piśmie Świętym, że była obecna w rodzącym się Kościele.
"Zanim zastanowimy się nad treścią prośby Jezusa, musimy jeszcze skierować naszą uwagę na to, co mówią nam Ewangeliści o postawie Jezusa podczas modlitwy. Mateusz i Marek mówią nam, że „upadł On na twarz” (Mt 26, 39), to znaczy przyjął postawą radykalnego poddania, jaka została zachowana w liturgii rzymskiej Wielkiego Piątku. Jednak Łukasz mówi nam, że Jezus modlił się na klęcząco. W Dziejach Apostolskich, mówi on o modlitwie na klęczkach świętych: Szczepana podczas ukamienowania, Piotra podczas wskrzeszenia zmarłego, Pawła na drodze ku męczeństwu. W ten sposób Łukasz nakreślił małą historię modlitwy na kolanach rodzącego się Kościoła. Chrześcijanie poprzez modlitwę na klęczkach wkraczają w modlitwę Jezusa na Górze Oliwnej. W obliczu zagrożenia przez siły zła są oni, będąc na klęczkach, wyprostowani wobec świata, ale jako dzieci skłaniają swe kolana przed Ojcem. My chrześcijanie klękamy przed chwałą Bożą i uznajemy Jego Bóstwo, ale wyrażamy w tym geście także naszą ufność, że On zwycięży. "
http://www.vatican.va/holy_father/benedict_xvi/homilies/2012/documents/hf_ben-xvi_hom_20120405_coena-domini_pl.html
Damian Kowalski