O tym Państwo nie znajdziecie w mass mediach

    Dojrzała synteza. Ora et labora. Modlitwa i czyn.

   10 kwietnia 2010 roku zginęło w katastrofie pod Smoleńskiem 96 Polaków, z Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej i ostatnim Prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźctwie. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa o wieczny pokój dla Nich. Pamiętamy.

   Każdego 10 dnia miesiąca Polacy gromadzą się licznie w Archikatedrze Warszawskiej i w innych miejscach. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa Pamięci, Prawdy i Nadziei.

   Rodziny tych, którzy zginęli przeżywają smutek i żal. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa za te Rodziny.

   Niektórzy politycy dokładają starań, aby doszło do wyjaśnienia prawdziwych przyczyn katastrofy pod Smoleńskiem. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa w tej intencji.

   Niektórzy pracownicy mass mediów starają się przekazać prawdę o tym tragicznym wydarzeniu. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa w ich intencji.

   Niektórzy artyści przygotowują projekty godnego upamiętnienia Ofiar katastrofy pod Smoleńskiem. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa w tej intencji.

   Wielu Polaków niepokoi się i podejmuje różnorodne działania związane z wyjaśnieniem narodowego dramatu z dnia 10 kwietnia 2010 roku. A na Krakowskim Przedmieściu codziennie wieczorem trwa modlitwa w tej intencji.

   Podejmowane są więc działania i trwa modlitwa. Modlitwa jest nieodzowna, fundamentalna, konieczna: „Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą” (Ps 127, 1). Pan Jezus mówi: „Beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15, 5).

   Wczoraj minęło osiem miesięcy. W tym czasie zostały podjęte pewne decyzje władz kościelnych i państwowych. W kontekście niedawnych i dawniejszych decyzji władz kościelnych i państwowych dodam kilka elementarnych spostrzeżeń:

   Nikt nam nie zakazał tutaj przychodzić.

   Nikt nam nie zakazał zapalać tutaj zniczy.

   Nikt nam nie zakazał przychodzić tutaj z Krzyżem.

   Nikt nam nie zakazał pamiętać o Tych, Którzy zginęli.

   Nikt nam nie zakazał modlić się za Nich w tym miejscu.

   Nikt nam nie zakazał modlić się za Ich Rodziny.

   Nikt nam nie zakazał modlić się o prawdę.

A zatem:

   Codziennie tutaj przychodzimy.

   Codziennie zapalamy tutaj znicze.

   Codziennie przychodzimy tutaj z Krzyżem.

   Codziennie pamiętamy o Tych, Którzy zginęli.

   Codziennie modlimy się za Nich w tym miejscu.

   Codziennie modlimy się za Ich Rodziny.

   Codziennie modlimy się o prawdę.

   Jesteśmy. To ludzkie pamiętać o zmarłych. To ludzkie modlić się. Modlitwa na Krakowskim Przedmieściu, w Miejscu Pamięci, Prawdy i Nadziei, wybranym przez wrażliwe polskie serca - TRWA. Codziennie.

   Modlitwa budzi nadzieję. Potrzebujemy jej. Nie mniej niż prawdy.

   * * *

Msza święta:

   09.12.2010: W intencjach zgodnych z Wolą Bożą i pragnieniami Matki Najświętszej (według zamówionej intencji).

   10.12.2010 Archikatedra Warszawska: Za Ofiary katastrofy pod Smoleńskiem i Ich Rodziny.

   11.12.2010: W sprawach rodzinnych (zgodnie z wolą ofiarodawcy).