Pan Bóg czuwa!

   Mądrość Świętych jest niezawodna. Ileż roztropnych rad. Jaka szkoła ufności Bogu - wspaniała!

   Groteskowe są zachowania ludzi, którzy stawiają siebie w miejsce Pana Boga. Chcieliby samemu Kościołowi dyktować co i jak ma czynić i mówić. A przecież Pana Boga trzeba słuchać z większą uwagą niż ludzi. Groteskowe jest zestawianie swoich prywatnych, małych opinii ze Słowem Boga. Kościół nie potrzebuje prywatnych wskazówek. Bóg naucza Kościół. Bóg naucza przez Kościół. Kościół naucza mądrości Boga. Pasterze Kościoła, powołani i posłani przez Chrystusa, i upoważnieni przez Kościół, mają zaszczyt i ścisły obowiązek wiernie głosić Słowo Boże a nie to, co sami wymyślą lub co zaspokajałoby gusta różne wielu.

   Pasterzy Kościoła szczegółowo naucza sam Bóg słowami św. Pawła:

   „Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się, i na Jego królestwo: głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, w razie potrzeby wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie mnożyli nauczycieli. Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty, spełnij swe posługiwanie!” (2 Tm 4, 1-5).

   Teraz o zwierzętach. No, patrzcie Państwo, w zimie zaczęły latać pszczółki. Latają. Brzęczą. W zimie? Do Warszawy? Przyleciały? Bywa. Pośród tego brzęczenia przybywa słowo mądrości:

   „Niewiele zważaj na to, kto jest za tobą lub przeciw tobie, lecz tak postępuj i o to się staraj, aby Bóg był z tobą we wszystkim, co czynisz.

   Miej spokojne sumienie, a Bóg będzie twoim obrońcą. Kogo bowiem Bóg zechce wspierać, temu niczyja przewrotność nie zdoła zaszkodzić. Jeżeli umiesz milczeć i cierpieć, bez wątpienia doczekasz się pomocy Pana. On zna czas i sposób wybawienia cię, dlatego powinieneś zdać się na Niego. Boska to rzecz wspierać i wyzwalać z wszelkiego zawstydzenia” (O Naśladowaniu Chrystusa 2, 2).

   Więc? Pozostaje wyborna modlitwa – nie tylko na zimowe wieczory:

      „Panie, moje serce się nie pyszni

      i oczy moje nie są wyniosłe.

      Nie gonię za tym, co wielkie,

      albo co przerasta moje siły.

      Przeciwnie: wprowadziłem ład

      i spokój do mojej duszy.

      Jak niemowlę u swej matki,

      jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza.

      Izraelu, złóż w Panu nadzieję

      odtąd i aż na wieki!” (Ps 131)

   * * *

Msza Święta:

   12.12.2010: Zgodnie z wolą Ofiarodawcy.

   13.12.2010: Za poległych w stanie wojennym oraz o dobrą przyszłość - według Woli Bożej - dla Polski.

   14.12.2010: Za śp. Eugeniusza, Antoniego i zmarłych z rodzin Burakowskich i Milskich (intencja od córki Bożeny i Ani).