O objawieniach prywatnych – elementarnych przypomnień kilka…

   W pewnych kontekstach i w pewnych kręgach sprawą, do której przywiązuje się dzisiaj wielką wagę są objawienia prywatne.

   Jest kwestia elementarna, kwestia rozróżnienia: Objawienie i objawienia prywatne.

   Uwaga metodologiczna: kwestię przedstawiam w lapidarnych stwierdzeniach. Każde ze zdań wymagałoby rozwinięcia i szerszego wyjaśnienia.

   Ad rem. Prawdę poznajemy dzięki Bożemu Objawieniu. „Prawdy od Boga objawione mieszczą się w Piśmie świętym i w Tradycji” (Katechizm kard. Gasparriego, 21). „Tradycją nazywamy wszystkie prawdy razem wzięte, które apostołowie otrzymali bądź z ust samego Chrystusa, bądź też z natchnienia Ducha Świętego, a które podawane jakby z rąk do rąk i przechowywane w Kościele Katolickim dzięki nieprzerwanemu następstwu, doszły aż do nas” (Katechizm kard. Gasparriego, 25).

   Przez Objawienie Pan Bóg przekazuje nam Prawdę – konieczną i wystarczającą do osiągnięcia zbawienia. Wszystko to, co istotne, już od Boga otrzymaliśmy w Objawieniu.

   W odróżnieniu od Objawienia mamy do czynienia z objawieniami prywatnymi.

   Objawienia prywatne są możliwe.

   Objawienia prywatne są faktem (np. u św. s. Faustyny).

   Objawienia prywatne nie wnoszą istotowo nowych czy odrębnych, czy sprzecznych treści w stosunku do Objawienia.

   Jest konieczność rozeznania: to co określamy mianem „prywatne objawienia” może mieć źródło w Bogu, może mieć źródło w działaniu szatana i złych duchów, bądź może mieć źródło w psychice człowieka.

   Tylko objawienia prywatne, które mają źródło w Bogu są autentyczne i wiarygodne. Tylko takie w sposób zasadny są nazywane prywatnymi objawieniami.

   Prywatne objawienia są spójne z Objawieniem Bożym zawartym w Piśmie Świętym i Tradycji.

   Prywatne objawienia prowadzą do życia zgodnego z nauczaniem Chrystusa.

   Prywatne objawienia prowadzą do życia we wspólnocie Kościoła, w jedności z Papieżem i prawowitymi biskupami i kapłanami.

   Jeśli podważa się choćby jeden z tych elementów, dyskwalifikuje to takie „objawienia”.

   Rozeznanie i wiarygodny osąd autentyczności prywatnych objawień należy do pasterzy Kościoła, do biskupów – to ich obowiązek. Jest to zadanie wymagające światła Ducha Świętego, świętości życia i kompetencji. Wypełniają w ten sposób nakaz św. Pawła: „Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne – zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła” (1 Tes 5, 19-22).

   Byłoby rzeczą nieroztropną uważać za pewne i autentyczne objawienia prywatne, których Kościół nie zatwierdził, bądź aktualnie je bada.

   Byłoby rzeczą głupią i lekkomyślną lekceważyć prywatne objawienia, które Kościół potwierdził.

  

   * * *

  

Msza Święta:

   28.07.2011:  O błogosławieństwo Boże i zdrowie dla Rodziny Darżynkiewiczów.

   29.07.2011:  W intencji Rodziny Grochowskich – zgodnie z wolą Ofiarodawcy.

   30.07.2011:  Za śp. ojca Bolesława Mączkę – 32 r. śm., mamę Helenę, siostrę Barbarę; oraz o światło Ducha Świętego i siłę Bożą do znoszenia trudów życia dla Mariana i jego bliskich – intencja zamówiona przez p. Mariana.