Klarowne rozróżnienie: pasterze i wilki.

   „Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces”.

   „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami” (Mt 7, 15).

   Czasy pomieszania powszechnego. Marginalizuje się jasne kryteria rozróżniania dobra i zła. Dobro równouprawnione ze złem. Atrofia moralności. Prawda równouprawniona z fałszem. Religia prawdziwa równouprawniona z religiami fałszywymi. Atrofia zdolności rozróżniania prawdy od fałszu. Niechęć do klarownego rozróżniania prawdy od fałszu.

   Wbrew tym destrukcyjnym egalitarnym globalistycznym tendencjom Pan Jezus dokonuje jasnych rozróżnień – distinctio. Są dzieci Boga i są dzieci diabła (J 8, 44). W Kościele są owce i są wilki w owczej skórze. Są pasterze i są obcy.

   Czy może być dobrym pasterzem ktoś, kto ma serce obciążone grzechem śmiertelnym?

   Czy może być dobrym pasterzem ktoś, kto naucza wbrew nieomylnej katolickiej doktrynie zakorzenionej w dwutysiącletniej Tradycji?

   Czy może być dobrym pasterzem ktoś, kto zmienia jotę i kreskę (por. Mt 5, 18) w krystalicznym depozycie wiary?

   Czy może być dobrym pasterzem ktoś, kogo obciąża zdrada przysięgi antymodernistycznej?

   W czasach pomieszania powszechnego te pytania są jak najbardziej na miejscu. Są naglące. Są obowiązkiem. Należy je stawiać po to, aby razem z wilkami nie dojść do wiecznego potępienia i innych tam nie doprowadzić. Sprawa najwyższej wagi i powagi!

   Nasz Zbawiciel przestrzega:

   „Sinite illos: caeci sunt, duces caecorum. Caecus autem si caeco ducatum praestet, ambo in foveam cadent”.

   „Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną” (Mt 15, 14).

   Pan Jezus mówi, że owce pójdą za pasterzem. Pan Jezus mówi, że od wilków owce będą uciekać.

   „Alienum autem non sequentur, sed fugient ab eo, quia non noverunt vocem alienorum”.

   „Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych” (J 10, 5).

   To takie oczywiste: pasterzy się słucha, od wilków się ucieka.

   Pasterzy należy słuchać.

   Od wilków należy uciekać!

   Pan Jezus nakazuje:

   „Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces”.

   „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w owczej skórze, a wewnątrz są drapieżnymi wilkami” (Mt 7, 15).