Krótki cykl o pożytkach korzystania z katolickich mass mediów – cz. 7

   Filozofia to umiłowanie mądrości. Filozofia klasyczna uczy nas racjonalnego i logicznego myślenia. Poznajemy rzeczywistość, nazywamy ją i opisujemy. Podstawowe pytania, które stawia filozofia, to: co to jest? skąd jest? dlaczego jest? To ostatnie pytanie dotyczy celowości bytu.

   Po tym króciuchnym wstępie już idźmy do tematyki mass mediów katolickich i postawmy pytanie o celowość. Po co są katolickie media?

   Najbardziej syntetycznie rzecz ujmując, należy wskazać na mądrość i świętość. Kto chce być mądry i święty, temu mass media katolickie będą pomocą. Kto chce być głupi i grzeszny, temu media katolickie będą permanentnie przeszkadzać. To nie jest kwestia marginalna.

   Biorąc pod uwagę inne aspekty i kryteria, syntetycznie ujmuje to zagadnienie o. dr Tadeusz Rydzyk CSsR. Istotne cele i zadania, jakie wymienia, to: informacja, formacja, organizacja, akcja. Te cele są realizowane w mediach toruńskich. Jest przekazywana informacja (bogata i wieloaspektowa), na bazie słyszanego słowa prawdy formujemy się ku świętości, organizujemy się (wielomilionowa Rodzina Radia Maryja jednocząca Polaków w kraju i z zagranicy), działamy zgodnie z rozpoznaną Wolą Bożą (wiele cennych inicjatyw).

   Różne i liczne głosy do nas docierają. Celem owocnego korzystania ze współczesnych mass mediów przyjmijmy serdeczne i pełne troski pouczenie św. Pawła: „Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła.” (1 Tes 5,21-22).

   * * *

Msza święta dzisiaj:

   W intencji dziękczynnej za dar powołania i za wszelkie dobro, jakie otrzymuję do Pana Boga i którym mogę dzielić się z innymi; o błogosławieństwo Boże i świętość dla tych, których spotykam oraz dla wszystkich, którzy w ciągu całego mojego życia wyświadczali, wyświadczają i będą mi wyświadczać jakiekolwiek dobro oraz dla ich rodzin.

   W różnych regionach Polski różnie wygląda świętowanie  rodzinne. Urodziny są stosowną okazją, aby podziękować Panu Bogu za dar życia, imieniny - aby dziękować za nieoceniony dar Chrztu. W mojej rodzinie obchodzimy imieniny. Ale przecież znaczące jest mieć urodziny w dzień św. Jana Marii Vianneya - wzór świętości i gorliwej realizacji powołania kapłańskiego. Okoliczność miła i zobowiązująca.

   Dzisiejszy Patron tak mówił: „Błogosławioną powinnością i zadaniem człowieka jest modlitwa i miłość. Módlcie się i miłujcie: oto, czym jest szczęście człowieka na ziemi.”

   * * *

   Historia pokazuje, że sprawy Chrystusa i Krzyża często bronili ludzie prości. Jak w stajence pasterze, jak tępy w nauce św. Jan Maria Vianney, jak niewykształcone dzieciaki z Fatimy, jak Siostra Faustyna, należąca do drugiego, podrzędnego chóru, bo miała tylko kilka klas szkoły powszechnej. To byli ludzie dojrzali: mądrzy i kochający Pana Boga i ludzi. Bóg często wybiera to, co głupie w oczach świata i wzgardzone. Pyszałkowaty „oświecony” sanhedryn osądził niesprawiedliwie. To nie tylko historia.

   Krzyż został. Cieszę się, że moi Rodacy stanęli solidarnie w obronie Krzyża. To jest wielkie dobro. Poczytuję sobie za zaszczyt możliwość obecności przy nich i wspólnej z nimi modlitwy. Wczoraj ks. Stanisław Małkowski poświęcił Krzyż. Czuwają.

   Dotykając Krzyża, dotykam Centrum wszechświata i historii. Centralny nerw całej rzeczywistości! Przez Krzyż Pan Bóg przybliżył się do człowieka najbardziej. Z miłością. To nie jest opinia katolików na ten temat. Taka jest obiektywna Prawda. Co dzisiaj z Nią robimy?
   

   Uważni Czytelnicy zauważyli, że od kilku dni w dziale tematycznym jest dostępny nowy dział: „Krzyż - obrona”. Zbieram głosy cenne. Zajrzyjmy.

Fot. AFK