Czy już się nawracamy?

   Tragedia pod Smoleńskiem jest dla nas znakiem do odczytania.

   Można ten znak odczytywać w sensie wyartykułowania postulatów skierowanych do innych, odpowiedzialnych, z racji pełnionych funkcji publicznych, za losy Polski. Co powinni zrobić oni? I będzie to pod wieloma względami zasadne. Interpetacja polityczna, historyczna, faktograficzna.

   Można ten znak odczytywać w sensie personalnym, osobistym, własnym. Co mamy zrobić my? Co mam zrobić ja? Interpretacja moralna i duchowa. Pan Jezus na ten temat mówił, kiedy doniesiono mu o tragicznej śmierci wielu osób: „W tym samym czasie przyszli niektórzy i donieśli Mu o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, że to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie»” (Łk 13, 1-5).

   Nawrócenie to dużo więcej, niż drobna kosmetyka zewnętrznych zachowań wobec ludzi - powiem kilka dobrych słów więcej, kilka złych słów mniej…

   Nawrócenie to radykalne zwrócenie się do Pana Boga.

   Nasz Papież pisał przed laty, jeszcze jako biskup: „W chrześcijaństwie nie chodzi na pierwszym miejscu o Kościół lub o człowieka, lecz o Boga. Właściwa orientacja chrześcijańska nie obraca się wokół naszych nadziei, obaw i życzeń, ale wokół Boga, Jego wielkości i mocy. Pierwsze zdanie wiary chrześcijańskiej, zasadnicza orientacja chrześcijańskiego nawrócenia brzmi: jest Bóg” (Kard. J. Ratzinger, Der Gott Jesu Christi, s. 21, cyt. za: Służyć prawdzie, 13 IX).

   Nauka duchowa.

   Czas nagli.

   Smoleńsk domaga się odczytania.
   „Rozumiejcie chwilę obecną” (Rz 13, 11)!
  

   Wiele osób przychodzi na miejsce wybrane przez wrażliwe polskie serca. Dzisiaj były cenne rozmowy z p. Aliną Czerniakowską i Czcigodną Małżonką zmarłego tragicznie śp. dr. Filipa Adwenta. Jak dobrze, że takie osoby są na Krakowskim Przedmieściu, w miejscu Pamięci, Prawdy i Nadziei. Powstaje szlachetna jedność duchowa, zrozumienie spraw polskich, odkrywają się piękne karty naszej historii i kultury, odżywają w dobrym wspomnieniu szlachetni Polacy, tworzy się solidarność w trosce o jakość naszej teraźniejszości i przyszłości…

   A modlitwa tutaj codziennie trwa. W centrum naszej Stolicy stawiamy się na codzienny Apel o godz. 21.00!

   Jesteśmy! Pamiętamy! Czuwamy!
  

   * * *
  

Msza Święta:

   Za śp. Ks. dr. hab. Tadeusza Przybylskiego SDB.