Pokorny Apel o jedność z pasterzami Kościoła

Do POLAKÓW

KATOLIKÓW ŚWIĘTYCH

i WSZYSTKICH LUDZI DOBREJ WOLI!

  

   2 października 2010 roku odrodził się w Polsce antychryst. Będzie się nasilać jego destrukcyjne działanie. To się już dzieje. A będzie jeszcze trudniej. Antychryst stosuje starą destrukcyjną regułę  divide et impera - dziel i rządź. Teraz szatan przerabia odcinek szczególnie strategiczny: burzenie relacji wiernych z duchowieństwem, niszczenie autorytetu biskupów i kapłanów. Tu działać będzie ze szczególną zaciekłością i przewrotnością.

   Będą atakowani biskupi i księża. Szatan i jego poplecznicy dobrze wiedzą, że niszcząc autorytet duchownych niszczyć będą wiarę w sercach ludzi. Wielu odejdzie od Kościoła. Wielu straci wiarę. Wielu zwątpi. „Powstanie wielu fałszywych proroków i wielu w błąd wprowadzą; a ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu” (Mt 24,11-12). Będą rzucane na duchownych podejrzenia, oszczerstwa, pomówienia, fałszywe oskarżenia, dziwaczne oceny, aby zasiać zwątpienie w sercach wiernych. Kapłanów szczerze niosących innym światło wiary (przez głoszenie Ewangelii) i łaskę uświęcającą (przez sprawowanie sakramentów) przedstawiać się będzie jako manipulatorów, jako najgorszych i najbardziej zacofanych ciemiężycieli ludzkości, których szkoda słuchać, z którymi nawet nie warto rozmawiać i z nimi się liczyć, żenująco śmiesznych i nie przystających zupełnie do nowoczesności i mentalności nowoczesnego "wyzwolonego" człowieka. Sam Pan Jezus mówi: „jest napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce stada” (Mt 26,31). Tak będzie.

   Staną się faktem słowa św. Pawła: „Jeśli ktoś naucza inaczej i nie trzyma się zdrowych słów Pana naszego Jezusa Chrystusa oraz nauki zgodnej z pobożnością, jest nadęty, niczego nie pojmuje, lecz choruje na dociekania i słowne utarczki. Z nich rodzą się: zawiść, sprzeczka, bluźnierstwa, złośliwe podejrzenia, ciągłe spory ludzi o wypaczonym umyśle i którym brak prawdy - ludzi, którzy uważają, że pobożność jest źródłem zysku.” (1 Tm 6,3-5).

   W tej sytuacji słuchajmy Pana Jezusa!

   Jeśli kiedy, to szczególnie teraz i w najbliższej przyszłości przyjmijmy Słowo Boże: „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” (Dz 5,29).

   Bóg przemawia przez biskupów i kapłanów, gdy ich słowo jest spójne z Objawieniem Bożym zawartym w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, gdy wiernie przekazują depozyt wiary - depositum fidei. To się dzieje i dziać będzie.

   Chrystus mówi do tych, których posyła: „Kto was słucha, Mnie słucha, a kto wami gardzi, Mną gardzi; lecz kto Mną gardzi, gardzi Tym, który Mnie posłał” (Łk 10,16). Sprawa z Bogiem!

   Szanujmy kapłanów - tak, jak nakazuje św. Paweł:

   „Prezbiterzy, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem.” (1 Tm 5,17).

   A w liście do Hebrajczyków czytamy: „Bądźcie posłuszni waszym przełożonym i bądźcie im ulegli, ponieważ oni czuwają nad duszami waszymi i muszą zdać sprawę z tego.” (Hbr 13,17).

   Bardzo zważajmy na to, co mówimy i co piszemy o biskupach i kapłanach. Nadszedł czas, aby całkowicie powstrzymać się od najmniejszego złego słowa o biskupach i kapłanach - zarówno w sferze publicznej, jak i prywatnej.

   Szatan nakręca niektóre „pobożne” niewiasty, podkręca je emocjonalnie i usposabia je do atakowania duchownych. Mają urojenia w głowie. I mają „swoje opinie”. Po co chcą je obwieszczać światu całemu?

   Sam Bóg ostrzega:

   „Czujne bowiem ucho nasłuchuje wszystkiego

    i pomruk szemrania nie pozostanie w ukryciu.

    Strzeżcie się więc próżnego szemrania,

    powściągajcie język od złej mowy:

    bo i skryte słowo nie jest bez następstwa,

    a usta kłamliwe zabijają duszę.” (Mdr 1,10-11)

   Obecna sytuacja, z punktu widzenia duchowego, to stan wyjątkowy. Stan wyjątkowy wymaga wyjątkowych działań.

   Co mamy robić w tej sytuacji? Oto kilka elementarnych wskazań dla świętych:

   * Nie dopuszczać nawet jednej złej myśli o biskupach i kapłanach.

   * Nie mówić i nie pisać choćby jednego złego słowa o biskupach i kapłanach.

   * Nie roztrząsać publicznie, w duchu podejrzliwości i kontestacji, słów i decyzji pasterzy.

   * Nie włączać się w destrukcyjne rozmowy, w których mówi się źle o biskupach i kapłanach.

   * Unikać towarzystwa ludzi, którzy źle mówią o biskupach i kapłanach. Nie rozmawiać z nimi na ten temat.

   * Codziennie modlić się za biskupów i kapłanów.

   * Zamawiać w swoich parafiach Msze Święte o uświęcenie i ochronę dla biskupów i kapłanów.

   * Jeśli możemy, podejmujmy post w ich intencji.

   * Żyjmy w łasce uświęcającej, często przystępujmy do Sakramentu Pokuty.

   * Często i z wiarą uczestniczmy we Mszy Świętej, przystępujmy do Komunii Świętej i adorujmy Pana Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie.

   * Prośmy naszych Proboszczów, aby nasze kościoły i kaplice, gdzie przechowywany jest Najświętszy Sakrament, były cały dzień otwarte, aby wierni mogli o dowolnej porze przychodzić na modlitwę do Pana Jezusa ukrytego w Tabernaculum.

   * Wróćmy już od dzisiaj do pięknego, świętego zwyczaju, aby każdą rozmowę z biskupem i kapłanem rozpoczynać od pozdrowienia: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!”.

   * W naszych rodzinach mówmy dobrze o Ojcu świętym, biskupach i kapłanach.

   Pan Bóg mówi przez św. Pawła: „Nie łudźcie się! «Wskutek złych rozmów psują się dobre obyczaje». Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, co nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię.” (1 Kor 15,33-34).

   Nie niszczmy własnej rodziny: Kościoła, do którego zostaliśmy włączeni przez Chrzest. Kochajmy Kościół, bo Kościół to Mistyczne Ciało Chrystusa.

   „Uważajcie, bracia, aby nie było w kimś z was przewrotnego serca niewiary, której skutkiem jest odstąpienie od Boga żywego, lecz zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, póki trwa to, co «dziś» się zwie, aby żaden z was nie uległ zatwardziałości przez oszustwo grzechu. Jesteśmy bowiem uczestnikami Chrystusa, jeśli pierwotną nadzieję do końca zachowamy silną.” (Hbr 3,12-14).

   „Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary.” (Hbr 4,14).

   Pan Jezus mówi: „Będziecie w nienawiści u wszystkich z powodu mego imienia. Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.” (Mt 10,22).

   Na koniec słowa św. Pawła: „Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród dziękczynienia. Módlcie się jednocześnie i za nas, aby Bóg otworzył nam podwoje dla słowa, dla wypowiedzenia tajemnicy - Chrystusa, za co też jestem do tej pory więźniem, abym ją obwieścił tak, jak winienem ją wypowiedzieć.” (Kol 4,2-4).

   Do Boga należy ostateczne zwycięstwo!

   Trwajmy!

   Amen.

   Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

  

   Wyjaśnienie: Słowo powyższe ma dwa cele:

   1. Pomóc nam w obecnej sytuacji zachować wiarę i osiągnąć wieczne zbawienie.

   2. Zmobilizować nas, abyśmy pomagali naszym bliźnim, których będziemy spotykać, zachować wiarę i osiągnąć wieczne zbawienie.

   Dla ocalenia większego dobra warto chować swoje prywatne racje. Mówię to w perspektywie wiecznego zbawienia nas i naszych bliźnich. Kto te sprawy widzi w tej perspektywie, ten łatwo zrozumie o co tu chodzi.
  

   * * * 
  

Msza Święta:

   Za osoby, które podjęły modlitwę „Margaretkami” za kapłanów, aby wytrwały w tym apostolstwie do końca życia oraz za Elżbietę, która rozprowadza te modlitwy, aby jak najwięcej kapłanów mogła objąć tymi modlitwami (intencja zamówiona przez osobę duchowo łączącą się z modlącymi się pod Krzyżem na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie).
  

   * * *
   

   Uprzedzając możliwe komentarze dopowiem: O pewnych delikatnych sytuacjach i sposobach reagowania na nie, jakie przystoją świętym, pisałem w moim wpisie dnia 4 października 2010. Jeśli była taka potrzeba, święci pisali bezpośrednio do osób, które z troską i miłością upominali.