Posty
Nasza Stolica. Na Krakowskim Przedmieściu pod Krzyżem było w sobotę wieczorem około 200 osób. Zgodnie z sympatycznym zwyczajem salezjańskim na zakończenie modlitw powiedziałem słówko wieczorne. Oto jakie:
Dobrym zwyczajem salezjanów jest kończyć dzień życzliwym słowem. My salezjanie nazywamy to: słówko wieczorne.
Szanowni Państwo, dzisiaj to słówko wieczorne chciałbym poświęcić tematowi modlitwy.
Wczoraj zachęcałem, abyśmy w tych dniach, jakie dzielą nas od 10 kwietnia nadstawili ucha na te osoby i na te wypowiedzi, które będą wydobywały to dobro, które działo się i dzieje się tutaj, w tym miejscu.
Otóż jednym z elementów dobra, które działo się i dzieje się w tym miejscu od roku jest modlitwa – rozmowa polskiego serca z Bogiem! To jest wielka sprawa i wielkie dobro!
Przejeżdżając teraz – tłumaczę się trochę ze spóźnienia dzisiejszego, trudno było zaparkować tu w pobliżu – widziałem:
Warszawiacy – Polacy modlący się na Placu przy Krzyżu Papieskim.
Warszawiacy – Polacy modlący się przed Pomnikiem Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
Warszawiacy – Polacy modlący się tu, w Miejscu Pamięci, Prawdy i Nadziei.
A ci, którzy pamiętają lata II wojny światowej i czas Powstania Warszawskiego, dobrze wiedzą, że modlitwa w miejscu publicznym to była codzienność! Przy kapliczkach w różnych częściach Warszawy gromadzili się ludzie na modlitwę. Przy kapliczkach w różnych częściach Warszawy księża odprawiali Msze Święte.
Dzisiaj rozmodliła się nam Warszawa.
To jest wielka sprawa!
Rozmodliła się nam Warszawa!
Tę dobrą wiadomość rozpowiadajmy wszędzie, komu się da!
Z perspektywy tego roku można powiedzieć to ze smutkiem, że wiele mediów, większość – także mediów katolickich – nie odważyła się napisać prostego zdania, że tutaj Polacy codziennie modlą się za Polskę! Pytamy: co jest przyczyną tego embarga informacyjnego? Dlaczego media katolickie milczą na ten temat?! Największy skarb w naszej Ojczyźnie – to jest serce Polaka i Polki, otwarte na Boga w szczerej modlitwie! I ta modlitwa trwa tutaj codziennie!
Szanowni Państwo, proszę mi pozwolić, że z wielkim uznaniem wyrażę się tutaj – nie wymieniając nikogo z nazwiska i z imienia – o tych osobach, które tutaj się modlą od roku. Nie zważając na reglamentacje państwowe, nie zważając na reglamentacje kościelne – przychodzą tutaj Polacy, z wolnego serca. Bo chcą się modlić! I to jest wielka sprawa i wielkie dobro!
To chciałem dzisiaj powiedzieć – z serca. O jednym elemencie dobra, które działo się i dzieje się w tym miejscu wybranym przed rokiem przez wrażliwe polskie serca.
Mam nadzieję, jesteśmy o tym przekonani, z pewnością, że ten wieczór nie jest ostatnim wieczorem modlitewnym w tym miejscu.
Nic więcej nie powiem.
(Bóg zapłać! – słychać życzliwe podziękowania zgromadzonych).
Udzielę błogosławieństwa. Niech ono towarzyszy nam, naszym rodzinom i wszystkim, którzy łączą się z nami w tej godzinie czuwania za Polskę.
Pan z wami.
Niech was i wasze rodziny błogosławi i broni od zła wszelkiego Bóg Wszechmogący Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen.
Laudetur Iesus Christus!
In saecula saeculorum. Amen!
Bóg zapłać za wspólną modlitwę!
* * *
Msza Święta:
3.04.2011: Zgodnie z wolą Ofiarodawcy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.